Nuray ÇAVUŞ:ÖLDÜRÜLMEK İSTEMİYORUZ

Ülkemizde 2008-2019 yılları arasında 3185 kadın, 2023 yılında ise 
403 kadın katledilmiştir. 

Öncelikle sormak istiyorum;

Neden kanıksıyoruz bu durumu?

Yoksa her gün kadın cinayeti haberleri duymaya alıştık mı?

Neden susuyoruz?

Biz sustukça, çözüm yolları üretilmedikçe her gün bu cinayetler 

devam edecek. Masum canların yaşam hakları ellerinden alınacak.

Bu katledilen kadınlardan biri sizin kızınız, anneniz veya kız 

kardeşiniz olabilir. 

İlle ateşin sizin ocağınıza mı düşmesi gerekiyor? 

Başka ocaklara düşen ateş neden bizi yeterince yakmıyor?

Yoksa bana dokunmayan yılan bin yaşasın modundamıyız?

Yapmayalım! Kabullenmeyelim. Biz kadınlar artık öldürülmek 

istemiyoruz!

Bu bizim ortak yaramız ve toplum olarak birlikte çözmemiz gerekiyor.

Aslında özümüze bakarsak eski Türk toplumlarında kadına verilen 

statü yüksek ve erkekle eşit durumdaydı.

Kadın ve erkek birbirine tabu değil, tamamlayıcıydılar.

Türkler kadar hiçbir millet kadına hukuki olarak değer vermemiştir.

Dede Korkut hikayelerin de bile kadının değerinden bahsedilir.

Ancak günümüz toplumunda kadın gittikçe değersizleştirilmiş, erkek 

egemenliği daha da artarak baskıcı bir duruma gelmiştir.

Peki ne oldu bize?

Neden özümüze dönemiyoruz?

Kadın özgür bir birey olduğunu, seçme ve reddetme hakkı olduğunu 

kabullenemiyoruz?

Acaba “Ya benimsin ya toprağın” şarkılarıyla büyüdüğümüz için mi?

“Çok seviyordum, öldürdüm” ya da “Namusumu temizledim” 

sözlerini anlamıyorum. Anlamak da istemiyorum. Namusun temizlik 

malzemesi kan mıdır?

Sevgi yaşatır, öldürmez.

Peki ne yapmalıyız?

Bence önce kadınlarımızı eğitmekle başlamalıyız. O katil erkekleri 

kadınlar yetiştirmiyor mu? Oğullarımızı kadınlara saygı duyan, onları 

köle gibi değil bir eş daha da önemlisi bir birey olarak davranan kişiler 

olarak yetiştirmeliyiz. 

Gelişmiş toplumlarda ayrılıklar daha medenice oluyor. Bırakın 

öldürmeyi en ufak bir şiddetin bile büyük cezaları var. 

Bizdeki namus kavramını ve hukuk sistemimizi sorgulamamız 

gerekiyor. 

Bir erkek kadına öldüresiye dayak attıktan sonra elini kolunu 

sallayarak çıkıyor ve kadını tekrar tekrar tehdit edebiliyor. 

Kaç kadınımız koruma altındayken katledildi?

Neden kadınlarımızı yeterince koruyamıyoruz?

Bir can kolay yetişmiyor. Çocuklarımız bizim umutlarımız, hayatla 

olan bağlarımız. Ne kadar büyük emeklerle büyüyor, yetişiyor. 

Sonra biri gelip “Neden beni reddettin? Ya da “kıyafetini 

beğenmedim” gibi sudan sebeplerle katlettiği zaman sadece bir can 

gitmiyor. O canın anne-babası, yakınları hatta belki de çocukları için 

de hayat bitiyor.

Bunun için ceza sistemi caydırıcı olmalı, bu suçlarda iyi hal 

uygulanmamalı ve cezalarda indirim uygulanmamalıdır. 

Toplum olarak sevgiden, saygıdan ve empatiden uzaklaştıkça şiddete 

yönelik bireyler çoğalıyor. 

Ahlak kuralları her yerde aynıdır. Karşındaki kişiye saygılı olmak, 

zarar vermemek.

Biz ahlak kavramını tersten okumayalım.

Sevginin iyileştiremeyeceği yara yoktur. Asıl büyük sevgi o yarayı hiç 

açtırmamaktır.

Kadınların kurban edilmediği; sevginin, saygının, empatinin, 

paylaşmanın ve hoşgörünün olduğu güzel günler dileğiyle 

Kurban Bayramını en içten dileklerimle kutlarım. 

Sevgiyle kalın.

Nuray ÇAVUŞ